داستان نویسی خلاق فارسی از شهروزبراری

زبانی که از آن با نام زبان تاجیکی(забони тоҷикӣ) یا زبان فارسی تاجیکی^[۸] یافارسی فَرارودی^[۹] نیز یاد می‌شود، به گویشی اززبان فارسی گفته می‌شود که در آسیای میانه به ویژه در کشورهای تاجیکستان و ازبکستان رایج است. مجلس تاجیکستان در سال ۱۳۷۸ (خورشیدی) (۱۹۹۹ میلادی) با حذف واژه فارسی، نام قانونی زبان این کشور را تاجیکی اعلام کرد.^[۱۰]

تاجیکی
тоҷикӣ، تاجیکی، toçikī
Toçikī در الفبای تاجیکی
زبان بومی در	تاجیکستان، ازبکستان،افغانستان قرقیزستان،قزاقستان
شمار گویشوران	۲۰ میلیون (آمار رسمی کشورهای تاجیکستان[۱]، افغانستان[۲]، ازبکستان[۳]و روسیه) ۲۸ میلیون (آمارهای غیررسمی ۸ تا ۱۱ میلیون در ازبکستان[۴][۵][۶])  (بدون تاریخ)
تبار	هندواروپایی هندوایرانی ایرانی ایرانی غربی ایرانی جنوب غربی فارسی تاجیکی
سامانه نوشتاری	سیریلیک، لاتین، فارسی،تاجیکی بریل
وضعیت رسمی
زبان رسمی در	تاجیکستان
زبان اقلیت شناخته‌شده در	ازبکستان  قرقیزستان  قزاقستان
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۱	tg
ایزو ۶۳۹-۲	tgk
ایزو ۶۳۹-۳	tgk
گلاتولوگ	taji1245[۷]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

مناطق فارسی‌زبان ازبکستان

وام‌واژه‌هایی از زبان روسی و ازبکی وارد زبان تاجیکی شده‌است و افزون بر این در مواردی تاجیکان برای برخی معنی‌ها و مفهوم‌ها، واژگانی را به کار می‌برند که در ایران بسامد کمتری برای آن مفهوم دارند. برای نمونه در فارسی تاجیکی بهخفاش، کورشب پرک، به فوتبالیست، فوتبالباز، به چای سبز، چای کبود، به بالگرد، چرخبال، به فرودگاه، خیزگه (محل برخاستن هواپیما) و بهکتری، چایجوش، می‌گویند. با این‌همه، فارسی تاجیکی به سادگی برای ایرانیان قابل فهم است.

در پی تغییر خط در تاجیکستان، زبان تاجیکی را با الفبای سیریلیک که در آن تغییراتی داده شده‌است، می‌نویسند، که به آن الفبای تاجیکی می‌گویند.